Wat doet een mens zo’n hele dag als hij of zij duikt? Voorheen bestonden mijn duikdagen uit tenminste drie duiken per dag, maar dit jaar heb ik besloten het heel kalm aan te doen. Twee weken lang twee, af en toe drie duiken per dag.
Dat houdt in dat de wekker hier om kwart voor zeven gaat. Met een beetje geluk heb ik geslapen, het kan nogal eens warm zijn en ik haat heel koude airco’s. Om zeven uur begeef ik mij naar het restaurant, waar het dan nog zeer, zeer rustig is. Bakje yoghurt, twee bakjes thee en dan langs het strand naar mijn duikcentrum vier hotels en 20 minuten verderop.
Als ik echt op tijd ben kom ik gelijk aan met de vaste bezetting, om kwart voor acht. Als ik na achten ben vinden ze dat ik laat ben. Maar dan altijd nog heel erg op tijd om op tijd te zijn. Kopje Chai La Rosa met suiker aan de tafel onder het afdakje en bijkomen van de wandeling.
Box uit de berging, duikpak omkeren, trimvest en gewichten erbij en op de bank klaarzetten. Als de duikgids binnenkomt besluiten we of we de sets hier of elders opzetten. Meestal hier, half pak aan, alles in de auto en naar de duikstek. Permissies niet vergeten, het barst hier van de regeltjes, en overal worden de papieren gecontroleerd. Op kantoor zijn daar anderhalve mens per dag mee bezig.
De rest van de bezetting bestaat uit chauffeurs waarvan er altijd één aanwezig is, en de rest op afroep naar gelang het aantal duikers dat vervoerd moet worden. Verder twee volwassenen voor allerhande werk in en rond het duikcentrum, onderhoud etc. En Mohammed, die volgende maand vijftien wordt, heeft hier een vakantiebaantje als duvelstoejager. Vandaag was het erg rustig en mocht hij met ons mee duiken. Hij was zeer blij. Naast een jongedame op kantoor en een nu zieke boekhouder is er Andy, die de tent zo groen mogelijk probeert te runnen en hier woont met zijn kleine zoontje, dat na de kleuterklas hier bijkomt. Andy heeft zijn strafrechtadvocatenpraktijk in Duitsland eraan gegeven voor een minder jachtig bestaan.
De mannen die om kwart voor acht binnenkomen beginnen met de matten te vegen en de waterbakken te verversen of vullen. De thee, koffie, de suiker en de waterkoker worden buitengezet. Als een team duikers zo ver is, zetten de heren alle flessen, de zuurstof en de container met eerste hulp in de auto, inclusief de boxen en gewichten van alle duikers. Dan een ritje van 10 tot 30 minuten naar de bestemming, noord of zuid van het stadje, maar altijd tussen de bergen en de zee door. Onderweg zie je met een beetje geluk al hele troepen kamelen met toeristen erop langs de kust rijden.
De zee is meestal rustig, de laatste twee dagen stond er een kleine vier, schat ik. Dat maakt het in het water gaan op sommige plekken lastig.
Op de bestemming gaat er een mat op de grond, boxen erop, pakken helemaal aan, gewichten om en vanaf de achterbak de duikset om. Dan te water, uurtje (liefst iets langer) duiken en genieten. Dan er weer uit, wat soms lastig is door de stenen. En je hebt al gauw 15-20 kilo op je rug hangen. Als het te lastig is dan word ik of bij de hand genomen of de set gaat uit en wordt door anderen gedragen.
Set afbouwen, nieuwe fles, en dan naar een afdakje met daaronder een restaurantje, uitspanning of hoe u het ook maar noemen wil. Op en tegen kussens, ieder in een eigen afgescheiden gedeelte. Voor die afscheiding gebruiken ze palmboomstammen. Meestal lunchen we, drinken we iets warms, iets kouds, water. We rusten minimaal anderhalf uur, als we erg lui zijn blijven we gewoon twee uur onder ons palmbladen afdak zitten, kijkend naar de bergen, de zee, de andere duikers. We zoeken vissen op of genieten gewoon na.
Dan doen we het allemaal nog een keer, en na de laatste duik terug naar het duikcentrum. Alles wassen en te drogen hangen, boxen in de berging, vissen opzoeken van de laatste duik en besluiten wat we morgen gaan doen.
Ik rijd dan meestal terug met de auto als iedereen klaar is, als we heel vroeg terug zijn, rijd er een extra pick-up voor me naar het hotel. Duikje in het zwembad, handdoek wisselen, douchen en bijkomen, naar het restaurant, blogje schrijven, licht uit en bewusteloos.
Saai he?
Morgen lekker weer, en dan ook nog een bootduik naar Gebr al Bint. Waar we ons allemaal vreselijk op verheugen.