De adrenaline komt mijn oren nog uit als ik dit schrijf, het is inmiddels half twaalf, zo laat maak ik het hier niet. Maar vandaag (25) was dan de lang gehoopte nachtduik. Op een plek waar normaal geen nachtduiken voorkomen, men beperkt zich tegenwoordig om allerlei redenen tot huisriffen. Na een zeer warme dag werd de temperatuur eindelijk aangenaam. Op het strand vanwaar we gaan duiken zitten mensen te genieten van de koelere temperatuur aan het water. Het water is nog steeds warm. Met zijn drieën het water in. Nachtduiken zijn helemaal van een andere wereld. Je voelt je nog meer te gast in een omgeving waar slechts weinigen mogen komen.

Waar je kijkt beweegt wat, zelfs het geluid is anders ’s nachts, het smikkelt en het kraakt. We zien alle soorten zee-egels, wat krabbetjes, een zeer weinig geziene schorpioenvis, en een heel jonkie van dat soort. We zien (ik als eerste, dubbele punten) een Spaanse danser, niet dansend helaas, maar ik reken het toch goed. Allerlei garnalen, heremietkrabben, een gekke platvis, wandelende schelpen, wandelende veersterren: het is er allemaal. Regelmatig gaan we uit ons dak. Geen idee hoe L het doet, maar hij zoekt net zo lang tot hij vindt wat hij van plan is. Gekke zeekomkommers, een uitzonderlijk lange wormkomkommer. Tot L het koud krijgt, hij duikt slechts in rashguard en we zijn al 80 minuten onderweg. Dan vinden we flashlightvissen. De lampen gaan uit en we genieten van hun geheimzinnige flitsen op het koraal, en en-passant op nog meer lichtend spul, veel kleiner. De halve maan heeft onderwater regenboogkleuren. L maakt een vreugdedansje, we zijn uitzinnig van vreugde.

Als de computer al niet meer telt, omdat we op zeer ondiep water zitten, waar zeer warm en koud water gemengd wordt, vinden we nog twee soorten snake-eels en een drab muray. Zoek maar even op. Als we bovenwater zijn, alsof je in een warm bad zit, willen we er eigenlijk niet uit. Boven ons die maan en sterren, door het stof in de lucht iets minder helder dan gewend. Y, de chauffeur,  is inmiddels knap chagrijnig. We hadden volgens hem allang weer bovenwater moeten zijn, en hij om zes uur thuis.

Als we terug zijn op de club, na een blije rit in de laadbak, zitten daar drie vrienden van L. Een hechte groep. Ze gaan de bergen in, sterren kijken. Morgen willen ze allemaal mee op nachtduik.

Niet slecht voor duik nummer 370. En duik 373 was inmiddels minstens zo mooi, en gaf ons weer andere vondsten. Het houdt maar niet op.