m

Korea en haar steden

Korea heeft zo’n 51 miljoen inwoners en volgens mij wonen die op een oppervlakte gelijk aan dat van ons. Want je hebt er bergen, heel veel hoge steile bergen. En daar waar geen bergen zijn heb je steden, heel grote steden. 10 miljoen inwoners in Seoel, Busan heeft er bijna vier. En dan natuurlijk de rijst, soja, ginseng, paddenstoelen, groente- en fruitteelt. Het land lag na de Japanse bezetting en de Koreaanse oorlog in puin. Er moest gebouwd worden als bij ons. Maar meer en sneller. En bouwen deed men. Helaas zonder groots en meeslepend plan en geheel zonder welstandscommissie. Het moest efficiënt, mooi was geen tijd voor. Met als resultaat dat de meeste binnensteden een rommelige, soms zelfs wat armoedige indruk maken. Af en toe staan daar dan weer heel antieke (of nagebouwde) paleiscomplexen tussen. Daaromheen de woonwijken, met zeer hoge, slanke woontorens. Vaak in series, hetzelfde en genummerd voor het gemak. Ook de kantoortorens in binnen- en voorstad staan er tegenwoordig. Vaak zijn die wel om aan te zien, daar zit het geld en particulier initiatief. De woontorens zijn trouwens vaak niet voordelig, liet ik mij vertellen. Hangt natuurlijk af van de buurt en de leeftijd. Aan de doorgaande straten in de binnensteden de eetzaakjes, de 24/7, de gemakswinkels voor de snelle hap of boodschap. De mode zit vaak in speciale wijken, winkelcentra en warenhuizen en onder de grond bij de metrostations. Maar ook steeds vaker in speciale winkelwandelgebieden. Want zeker ook in Korea staat de tijd niet stil.

Je zou verwachten dat het er druk is en lawaaierig. Dat valt alles mee. Ik schreef al: ze toeteren er alleen als het echt moet, ambulances en brandweer heb ik weinig gehoord, schreeuwen doen ze niet aan (ja, in het parlement, dan wel). Lawaaierige brommertjes zijn er ook weinig, en wat er brommert bezorgt eten.

Ik heb geen normaal eigentijds Koreaans huis van binnen gezien, alleen de originele Hanokwoning, maar daar woont men niet meer, in het algemeen. Wat ik in dure warenhuizen zag aan inrichting zie je hier bij de Bijenkorf, met uitzondering van die bedden met verwarmde stenen bedbodem, knalhard. Postkantoren zitten in de buurt van metrostations, politiebureaus en stadhuizen worden goed aangegeven op de borden. Overal zijn openbare toiletten, schoon, heel en veilig. En als ik zeg overal, dan bedoel ik overal, ook als je die berg op loopt kom je ze tegen. Er is ook overal wifi, voor wie zijn ei niet bij zich heeft, 5G komt er aan of is er al op plaatsen. En iedereen is online, altijd en overal, ongeacht leeftijd.

Verder is Korea zo duur (of iets duurder) als Nederland, ze verdienen ook ietsje meer, worden ouder, hun gezondheidszorg is efficiënter en per hoofd van de bevolking zeer veel goedkoper. Nadeel: pensioen, dat is nog slecht geregeld, veel ouderen moeten bijklussen om rond te komen.

Openbaar groen is door die haast met het bouwen vooral in oudere wijken afwezig. Er wordt aan gewerkt, maar een trapveldje zul je alleen vinden op school- en sportterrein. Dat sportterrein is vaak een kooi om baseball te oefenen, heel hoge groene gazen kooien tussen de flats, baseball is hier mateloos populair. Om meer groen te krijgen worden rivieren door de stad vaak voorzien van goede wandelmogelijkheden aan de oevers, en in de grote steden worden bomenpaden of skypaths aangelegd. Maar rijd de stad uit en je zit in een natuurgebied. Met die hoge steile bergen.