Ergens in Cairo staat een appartement waar ik straks een paar maanden zal wonen. Een huis dat op mij wacht. Als alles mee zit tenminste. Na vier maanden thuis, na het uitruimen en ordenen, het opruimen en schilderen, het uitrusten en overdenken en overzien tijd voor een nieuwe uitdaging. Na een weekje Arabisch in Leiden, tijd om het geleerde uit te bouwen en te proberen in het echt. Nieuwe baan? Nee, nog niet, maar wel uitzicht op een interessant project, dat als het doorgaat mij naar Noord-Afrika brengt. Dat kan nog even duren, als het al gebeurt. Ondertussen alvast de omgeving verkennen, de situatie in ogenschouw nemen, een netwerk proberen op te bouwen. En een oude droom verwezenlijken: een paar maanden leven in een miljoenenstad, alleen. Aanvankelijk iets dat ik wilde gaan doen als ik niet meer zou werken. Tot een vriend vroeg: waarom wachten? Inderdaad, waarom. Ik kon geen reden bedenken. Dus nu zoekt een broer van een kennis een niet te duur onderkomen, niet helemaal in het nu wat lastige hart van de miljoenenstad, maar in een rustige wijk in de buurt van het openbaar vervoer. Ergens in Cairo staat een appartement waar ik straks zal wonen. Ik houd u op de hoogte, oplettend lezertje.