De Minister van Veiligheid en Justitie houdt een lezing. Daarin zegt zij wat opmerkelijke zaken. Wellicht wat laat maar duidelijk laat zij zich uit over vergaande extreme standpunten en uitingen daarvan in de samenleving, waarvan de bruine drek ook doordrong tot in de kamer.

Voor wie de politiek ook maar een beetje volgt kan het niet mis te verstaan zijn: een regelrechte veroordeling van de extreemrechtse partijen die met nepnieuws, desinformatie en ophef proberen relevant te zijn en het debat naar hun hand te zetten. Daarmee recht tegen het regeringsbeleid ingaand, geaccordeerd door onze democratisch gekozen meerderheid.

Terecht dat de Minister zich daar nu ook zorgen over maakt en dat uitspreekt. Ter illusgtratie: een van de eerste extreemrechtse partijen, de PVV, belandde ooit in een gedoogconstructie met de partij van de minister. Het was in dezelfde periode dat er binnen de VVD discussies werden gevoerd en proefballonnetjes werden opgelaten. Om de kiezer op rechts te plezieren en terug te winnen van de PVV begon men over het verbieden van ritueel slachten, onder het mom van dierenwelzijn. En onder het mom van veiligheid werd het boerka-verbod vormgegeven. Sindsdien heb ik nooit meer op de VVD, toen nog mijn eigen partij, gestemd. En het steeds harder wordende asielbeleid maakte dat ik mij er uiteindelijk helemaal niet meer thuis voelde. De steeds rechtsere koers paste mij niet. Daarbij kwamen nog wat wetsvoorstellen die ik ook staatsrechtelijk niet te verteren vond.

Opmerkelijk dus, dat pleidooi van de Minister om de veiligheid van de rechtstaat niet in gevaar te brengen door al die steeds extremere uitingen, die soms, en steeds vaker, niet op maar over het randje zijn. Ze zit op een uitstekende plek om de ergste uitwassen en uitlatingen aan te pakken. Aan de slag zou ik zeggen.

Maar dan maakt ze een nog opmerkelijker slinger, haast onnavolgbaar: het zijn de wokisten, die (mede) het debat verstieren en het is het wokisme dat (mede) een bedreiging vormt, want minstens zo extreem als die extreemrechtse bruine drek.

Maar wie zijn dat dan, die wokisten? Volgens de minister zijn dat de mensen op extreemlinks, die voor iedere minderheid rechten opeisen, en overtuigd zijn van eigen gelijk. 

Dat zijn dus niet de mensen die al ruim twee jaar roepen dat Corona niet bestaat, dat vaccins ziekmakend zijn en dat het Soros, Gates en het WEF zijn die ten grondslag liggen aan de huidige ellende.

Zij roepen dat wie wel een vaccin neemt, zich aan de maatregelen houdt, een schaap is, en niet wakker. Mensen die daar niet in meegingen, of er zelfs tegenin, werd gevraagd geen schaap te zijn. Men moest wakker worden en in opstand komen tegen al die elite. 

En ieder die het er niet mee eens was, werd minimaal als deugmens weggezet, als nog niet wakker. Maar wel als woke.

Waar de minister in haar betoog zo mooi begon, scheert ze alle geluiden over een kam, ze vult het fascisme en racisme aan met de term wokisme (een term die ik eerder niet zo hoorde), spreekt over wokisten als eenzelfde bedreiging voor de rechtstaat als extreem rechts.

Het opnemen voor minderheden: woke.
Het aan de kaak stellen van holocaustonkenners: woke.
Het melden van kamerleden die oproepen tot opstand en vragen om tribunalen: woke. 

Ik verzin het niet zelf, het zijn juist de partijen die iedereen die niet voor Poetin is maar wel voor de vrijheid van een soevereine staat met die titel begiftigen. Daarmee de oorspronkelijke betekenis te verdraaien, en het een net zo’n negatieve bijsmaak geven als ‘deugmens’. Want deugen, dat deugt niet bij extreemrechts.

De minister trapt vol in het frame, gaat mee in het wegzetten als extreem, schaart ze allemaal onder dezelfde vlag, en ziet ze allemaal als een gevaar. 

Er zit nu ergens een kamerlid vreselijk in zijn vuistje te lachen: gelukt. Zijn ontregelen, zijn onrust stoken, zijn angst aanjagen: het zijn de woken!

Sommigen zien deze minister als mogelijk opvolger van onze huidige premier. Het is dat ik niet geloof in een hogere macht, anders zou ik hier Willem de Zwijger citeren. Nu houd ik het maar bij de titel deugmens/woke als geuzennaam te voeren. Die kan nog wel naast mijn Europese en Oekraïense vlag.

Want liever woke dan niet opkomen voor al diegenen die bedreigd worden door de extreme denkbeelden en uitingen van die wakkere schaapsherder in uilenkleed en zijn trawanten. Ongehinded oor enige maategel van dit kabinet of deze Minister van Veiligheid en Justitie.