NBU19, Soms zit het tegen. Of niet?

20190515_163156

Als ik drink zou ik zeggen: doe mij een straffe borrel. Maar ik drink niet. Het wordt eten bij de Mexicaan. De ochtend begon met mijn eerste Uberrit ooit! Met Michael. Een half uurtje later stonden we in de garage waar het Monster op mij wachtte. Hij werd voorgereden, ik kreeg uitleg van wat er gedaan was, waar sommige knopjes zaten. Kreeg adressen voor benzine en LPG en oefende wat met spiegels, voor- en achteruitrijden. En toen de weg op. Dat ging redelijk wel, een buitenwijk, niet al te veel verkeer en brede (hoewel hobbelige) wegen. We kregen de state inspection binnen het kartier voor elkaar. Ik voelde me al King of the Road. Tot ik iets rook wat op remmen leek en er ook af en toe een rood lampje knipperde. Telefoontje naar de garage: terug komen. Draaien ergens waar een Monster nooit draait. Rozenstruik uitgegraven. Een nieuwe calipher, duur onderdeel, niet op voorraad. Er zijn leukere momenten te bedenken op zo’n reis.

Dus Monster bleef achter, we maakten onze tweede Uberrit. Terug naar huis, lunchen en even bijkomen van de schrik. Tot overmaat van ramp belde de verzekeringsbemiddelaar dat ze er van af wilden zien, vanwege het feit dat ik geen Texaans rijbewijs heb. Wat bekend was. Uitgelegd dat dat echt niet kon, dat ik al betaald had, en hier nu was en dat ik ze zou sue-en. We horen nog van hem. Dat was wel weer genoeg tegenslag voor een dag. Daarna naar de afdeling belasting en registratie, ik verwachtte dit op twee plekken te moeten doen, maar het ging onverwacht goed. Na dat gedoe met de verzekering was ik op het ergste voorbereid. Na geld betaald te hebben kreeg ik niet alleen een sticker, met de belofte dat de nieuwe Title opgestuurd zou worden, ik kreeg ook de nummerplaten mee. Dus ondanks alles liep ik met een grijns van oor tot oor 1001 Preston Street uit. Nu, na die Mexicaan, waarvan we de halve portie voor morgen meekregen in een keurige schaal, zitten we met onze gastheer te genieten van een inmiddels ritueel ijsje en een gedeelde muziekpassie. Neil Diamond op de speaker.

Life is Good, ook als het eens tegenzit.

2 gedachten over “NBU19, Soms zit het tegen. Of niet?

  1. Wat een leuke foto van je!!!!! Toch nog een leuke dag. Niet gestroomlijnd, maar dat wilde je ook. Ik bedoel je had ook voor drie weken een camper kunnen huren en overal langs kunnen zoeven en dit gaat met hobbels en bobbels.

    Like

  2. Wat erg, hoelang duurt dat het onderdeel er is. Huur je nu weer een auto tot het in orde is. Met een int. Rijbewijs mag je toch rijden daar? Nou wat een pech. Veel succes nog ik hoor het vervolg wel. Liefs

    Like

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s