Na alle avontuur de afgelopen week bij thuiskomst een klusje gevonden. Of ik een van de openingspraatjes wil houden op de conferentie aanstaande week in Zuid Soedan, het stond alvast in het voorlopige programma. Natuurijk, dat wil ik wel. In het Engels graag. Ik moet dan altijd even een paar dagen nadenken over wat ik wil zeggen en wat ik nog nodig heb aan info bij elkaar zoeken. Dan is het handig als je in Irak een collega had die promoveerde op een gerelateerd onderwerp. Vandaag kwam zijn stuk binnen per mail. Vanmiddag alvast wat geschreven, ik moest toch thuisblijven voor de loodgieter, de huurbaas en de strijk. Even printen is er nog steeds niet bij, maar ook het gemailde visum moet nog uitgedraaid worden morgen, Dat komt mooi uit. Kan alles gelijk in een keer na de wandeling naar het winkeltje daarvoor.

Terwijl ik zat te schrijven een opvallend geluid buiten: het regende. Maar drie minuten of zo, en het was zo weer weg, maar toch: de herfst is begonnen in Cairo.