Deze week gaan de Tunesiërs stemmen, als eerste kiezers in de Arabische Lente. Een proeftuin of voorproefje van Egypte? Laten we afwachten. Het verkiezingen systeem is aardig ingewikkeld hier, het aantal politiek partijen hoog. Niet zo gek natuurlijk. als de vrijheid dan eindelijk losbarst wil iedereen zijn zegje kunnen doen. Coalities worden gevormd en sneuvelen weer, lijsten worden opgesteld. Nu is men wat dei lijsten betreft in de laatste fase. “De broer van” hoopt dat zijn partij in zijn deel van Cairo zo’n dertig tot veertig procent van de stemmen haalt, daar is de lijst op berekend. Maar moeilijk zal het worden. Angst voor extremisme is er ook. De islam, zeker de orthodoxe tak ervan, verhoudt zich slecht met democratie. Overigens telt dat voor meer orthodoxe stromingen. in ons eigen Nederland laat de SGP geen vrouwen toe tot de democratie in al haar facetten, zeer vergelijkbaar als u het mij vraagt. Maar inderdaad, een risico. Tijdens ons gesprek kwamen we ook tot de positie van Kopten hier in dit land. Volgens “de broer van” ligt hun werkelijke aantal veel hoger dan de 8 miljoen die je veel tegenkomt. Volgens hem is de verhouding 1 op 4 of 5, zo’n 14-18 miljoen. De cijfers zouden geheim worden gehouden, omdat fanatiekelingen geen baat hebben bij een grotere minderheid. Het zal nog wel even duren voor we weten welk cijfer klopt, men moet zich eerst veilig weten in dit land. Eind november weten we meer, de uitslagen van de eerste ronde schijnen gelijk bekend te worden gemaakt.

Er is angst voor onrust en geweld, laten we hopen dat het meevalt en mensen veilig hun stem kunnen uitbrengen. En laten we hopen dat over een paar jaar al die ruim zestig partijeen zijn teruggebracht tot een derde of zo. Met stevige, onderscheidende blokken. Zou voor ons ook niet gek zijn trouwens, die duidelijkheid.