Voor wie het Noordhollands Dagblad vanmorgen gemist heeft: het wordt dus Irak. Voor VNG international ga ik daar als Senior Governance Advisor deelnemen aan een project in opdracht van USAID, uitgevoerd door RTI. Ja, oplettend lezertje, zonder afkortingen kom je hier nergens.

Er loopt al jaren een programma voor de wederopbouw van het lokale en regionale bestuur, en daar mag ik mijn steentje in het laatste jaar aan bijdragen. Eerste post wordt Basra, en niet Bagdad waar ik vorige week een dag lang over was bijgepraat. Maar improviseren ligt me wel. Wat het precies wordt krijg ik nog uitgelegd, want het uiteindelijke plan klonk heel anders dan eerdere info. Zien we wel als we daar zijn. Inmiddels stromen de sms-jes, mailtjes en voicemailberichten binnen. Met hartelijke felicitaties en veel commentaar dat het een functie is die voor mij passend wordt gevonden. Gelukkig, zijn we het daar allemaal over eens.

De voorbereidingen gaan nu crescendo. Nog een verklaring van een arts die vindt dat het kan, een reactie van justitie die vindt dat ik weinig op mijn kerfstok heb, en allerlei instructies en trainingen bij VNG in Den Haag. Er zit nog iemand op het vinkentouw, maar men gaat uit van vier vijf weken werk vanaf dit moment, als het lang duurt.

Krijg ik in ieder geval nog de tijd behoorlijk afscheid te nemen van de functie waar ik nu nog middenin zit. Want ook daar wordt nog volop werk verzet en blijft het trekken en duwen om de laatste losse eindjes af te hechten.