Beste PVV-stemmer, is dit echt wie je bent?
27 november 2023
Toen ik jaren geleden ’s morgens bij het wakker worden wist dat de Britten de EU uitgingen, voelde ik zo’n zakkend gevoel in mijn maag. Ik was verbijsterd: ze hadden het tóch gedaan. Je kreeg de neiging te denken dat die stemmen uitgebracht waren door mensen die veel te klagen hadden en misleid waren over de waarde van de EU. Maar ik kwam niet veel later een Britse collega tegen die notabene in diezelfde EU-constructie zijn goed belegde boterham verdiende, en ook tegen stemde. Min of meer ‘out of spite’. Maar toch.
Datzelfde verbijsterde gevoel heb ik nu al de hele week, in mijn eigen land: hoe konden we onszelf zo te kijk zetten, hoe konden we zo het glibberige steile pad kiezen van een Poetin-vriend; Hoe konden we de veiligheid van ons eigen land en van heel Europa negeren in onze gang naar de stembus.
Er worden veel kiezers in beeld gebracht. Men kiest dan bij voorkeur een degelijke volksbuurt, met veel Jan Modaal of net twee slagen daaronder. Mensen met een wat lagere opleiding, met een inkomen waar ruim overheen gesprongen kan worden. Mensen die recht van klagen hebben, kun je zeggen, en die wel wat anders aan hun hoofd hebben dan verkiezingsprogramma’s met elkaar te vergelijken. Mensen die vatbaar zijn voor valse beloftes, zeg maar. Mensen die niet beter weten.
Maar dat ben jij helemaal niet hè? Dat beeld is incompleet.
Jij bent heel iemand anders. Mogelijk ben je zelfs familie van me. In dat geval heb je weinig te klagen: een goed huis, een vast inkomen waarmee je het eind van de maand haalt, regelmatig op vakantie naar warme oorden, een respectabel lid van de samenleving. Je doet vast vrijwilligerswerk ergens, bij een sportvereniging, de plaatselijke houthakkersbond, je leest kinderen voor op school af en toe. Je hebt vrienden, familie, een toekomst.
Het bedrijf waar je werkt is een gerespecteerd bedrijf, met mooie opdrachten in dienst van de samenleving. Dat is te lezen op de websites, waar men rept over veiligheid, of leefbaarheid, of duurzaamheid. En waar de mens altijd centraal staat, de samenleving omarmd wordt en de toekomst van groot belang is. Je bent werkzaam in de zorg, de bouw, de politie, defensie.
Je bent goed opgeleid, in het weekend ga je uit met de meiden, of stappen met de maten, of je volgt een spannende netflixserie. Je staat naast het veld, waar je kinderen sporten, je maait keurig het gras in de voortuin, doet boodschappen bij de super.
En toch, en toch stond je donderdag te juichen met je collega’s. Ineens konden jullie hardop zeggen op wie je had gestemd: op de winnaar!
Eindelijk zou het allemaal goed komen in ons landje.
Heb je toen ook aan je kinderen gedacht, of de kinderen van vrienden of familie? Hoe zij hier wonen over pakweg, twintig, dertig jaar?
Denk je dat jouw bedrijf of instelling garen spint bij deze koers dwarsuit naar rechts?
Denk je dat de veiligheid van ons land gebaat is bij het in de steek laten van Oekraïne? Welke taallessen zullen jouw kinderen of kleinkinderen krijgen op school? Ben je jong genoeg om je voor te stellen hoe het is, om niet meer te kunnen kiezen op wie je wilt, ooit?
Denk je dat je nog op vakantie zult willen naar een warm land, als het klimaat echt ontspoort? Het gras in de voortuin hoef je dan in ieder geval niet meer te maaien.
En heb je aan die collega’s gedacht, die hardwerkende buitenlanders, een aanwinst voor jullie bedrijf?
Denk je dat de bouw sneller gaat straks, als er nergens meer buitenlanders worden ingezet? Dat het in de zorg beter wordt? Kijk dan eens om je heen wie er schoonmaakt in jullie ziekenhuis of zorginstelling en wie er in de keuken staat. Of wie er nu bezig is op onze landbouwgronden,
Denk je dat het veiliger wordt in onze straten, als opgeschoten jongeren denken dat ze nu, met de rechterarm omhoog, op buitenlanders mogen gaan jagen, of op leden van de LHBTI-gemeenschap?
Heb je aan je collega, lid van een van die minderheden, gevraagd hoe hij of zij zich nu voelt? Die collega waar jullie zo goede sier mee maken als het zo uitkomt om te laten zien hoe inclusief jullie zijn? Het menselijke gezicht van je organisatie? Nee hè?
Hebben jullie ook maar één moment bedacht hoe het moet zijn voor iemand die hierheen vluchtte, omdat hij of zij in eigen land niet veilig was. Hoe het moet zijn te werken tussen mensen die jou het liefst zien vertrekken?
Hoe het moet zijn te bedenken waar je nog heen kunt, als het hier echt niet meer gaat?
Hoe het moet zijn als je denkt straks niet meer open jezelf te kunnen zijn?
Als wij, in Nederland, hard roepend dat we echt, echt niet extreemrechts zijn hoor, ook niet na al die stemmen op Wilders, het al niet meer redden met elkaar, hoe ziet onze toekomst in Europa er dan uit?
Natuurlijk, iets leuks doen voor de veiligheid van de wereld op je werk is veel makkelijker dan er in je eigen bestaan ook nog rekening mee houden.
Zeker, het is lastig en vervelend dat korter douchen, dat afval scheiden.
En minder vliegen is al helemaal niet leuk.
Dan is het veel makkelijker om in de baas zijn tijd met dat soort dingen bezig te zijn.
Maar als jij, goed opgeleide, goed betaalde, hard werkende Nederlander, al niet meer in staat bent je werkelijk te verdiepen in wat er nodig is voor een enigszins veilige, enigszins goede toekomst voor ons allemaal, of we nu oud of jong, hoog- of lager opgeleid, hier of elders geboren, zwart, wit of groen, zijn en van wie of wat we maar ook houden; Als jij al niet meer in staat bent om verder te kijken dan je eigen neus lang is….
Op Weg naar de Toekomst 
So true. Scary. 🙏🏻
LikeLike
Zie ik dingen, die andere niet zien of horen. Tot vorige week hadden we het in elk nieuws item een asiel crisis, dat heet sinds kort een opvang crisis.
Op1 zou de oorzaak zijn voor de zege van Geert Wilders. Jeetje Op1 weg, de VARA vroeg en laat elke avond erin.mmmmmm
Ik zie vast spoken
LikeLike
Dag Mevrouw Smit,
Ik heb het idee dat het beeld van de oorlog in Oekraïne dat u heeft, mogelijk niet volledig accuraat is, en dat u misschien niet volledig op de hoogte bent van de complexiteit van het conflict. Het is begrijpelijk dat velen in Nederland denken dat deze oorlog ongeprovoceerd is, maar de realiteit is complexer dan dat.
Rusland heeft herhaaldelijk het Westen gewaarschuwd, gedurende meerdere decennia, om de NAVO niet dichter bij Rusland te brengen, maar deze waarschuwingen zijn vaak genegeerd. Bovendien heeft er in 2014 een coup plaatsgevonden die een anti-Russische regering aan de macht heeft gebracht.
Er is veel informatie beschikbaar over dit onderwerp, onder andere van Douglas Macgregor, Scott Ritter en Jeffrey Sachs. Het is ook aan te raden om de geschiedenis grondig te bestuderen, te beginnen bij de Koude Oorlog. Dit kan leiden tot een ander perspectief op de steun aan Oekraïne, en misschien zelfs tot de wens dat deze steun stopt.
De goedbedoelde steun heeft al meerdere generaties jonge mannen in Oekraïne het leven gekost. Is het echt nodig dat zij sterven voor onze vrijheid, of zou er misschien een diplomatieke oplossing zijn?
LikeLike
Beste Held,
Hoewel anoniem, toch maar een reactie op uw uitgebreide commentaar.
Kort samengevat staat er: u weet niet waar u het over heeft, Rusland staat in zijn recht, en Oekraïne is ook geen lieverdje.
En alle drie zijn onjuiste en in mijn ogen geen valide conclusies.
Het feit dat Rusland waarschuwt en waarschuwde dat we uit de buurt moeten blijven en zijn veiligheidsgordel is stand moeten houden is op zich juist. Maar of wij landen moeten devalueren tot veiligheidsgebied, bufferzone, zonder onafhankelijkheid van een zich opgedrongen grote broer, is een tweede.
Het stat landen vrij in democratische, een eerlijke verkiezingen (kom daar eens om in Rusland) zich los te maken van opgedrongen allianties en andere verbanden te kiezen.
Dat Rusland dat niet fijn vindt: jammer dan.
Als u mijn blog wat door scant zult u zien dat ik wellicht wat meer zou kunnen weten van de situatie dan u wellicht vermoedt. Ik ben alleen wat minder onder de indruk van Poetin, voor wie vrije verkiezingen een last zijn die hij niet graag draagt. Hij gaat liever door met zijn bufferzone (zijn oligarchie) financieel te onderhouden, en buitenlandse verkiezingen te beïnvloeden, om zijn eigen positie veilig te stellen.
Er sterven overigens niet alleen Oekraiense jongemannen. Er sterven ook jonge vrouwen, er sterven burgers. Niet alleen door militaire aanvallen op burgerdoelen (een oorlogsmisdaad, zoals u ongetwijfeld weet), er werd bij de inval ook op grote schal geroofd, gemarteld, verkracht en gemoord.
Dat is het land, en de mentaliteit die u hier ondersteunt.
U staat daarin gelukkig vrij, want dat is het land waarin wij wonen nog.
Die vrijheid is mij veel waard, zoals die ook de Oekraïners veel waard is.
Daarbij verdienen ze onze steun.
Ook uw vrijheid dit te hier debiteren is daarbij gebaat. Mocht u meer vrijheid hebben dan u aankunt, dan stat het u altijd vrij zich te vestigen in een land waar er minder van is. Keus genoeg.
LikeLike
Ik wil allereerst benadrukken dat mijn intentie met mijn feedback niet is om u te beledigen. Ik waardeer het open gesprek en wil graag nog ingaan op het volgende:
Wat betreft uw standpunt over landen die vrij zijn om democratische, eerlijke verkiezingen te houden en zich los te maken van opgedrongen allianties, deel ik uw visie gedeeltelijk.
Echter, stelt u zich eens voor dat Rusland een militaire alliantie aangaat met Mexico en daar langeafstandswapens plaatst. Dit zou door de VS niet getolereerd worden en hoogstwaarschijnlijk tot ingrijpen leiden. Zou u dan ook simpelweg “jammer dan” zeggen?
Jens Stoltenberg gaf vorig jaar in september ook toe dat dit de reden is voor de huidige oorlog in Oekraïne. Hij verklaarde:
“The background was that President Putin declared in the autumn of 2021, and actually sent a draft treaty that they wanted NATO to sign, to promise no more NATO enlargement. That was what he sent us. And was a pre-condition to not invade Ukraine. Of course, we didn’t sign that.”
Het trieste resultaat is dat de Oekraïners hier de prijs voor betalen, zonder zicht op een uitweg. Wat zou het uiteindelijke doel zijn van alle steun die wij aan Oekraïne geven, aangezien winnen voor hen geen realistisch perspectief lijkt te zijn?
LikeLike
Als Rusland het voor elkaar krijgt Mexico zo gek te krijgen en Mexico valt Rusland aan, dan mag de VS zich verdedigen. Het is een hypothetisch voorbeeld, en we kennen allemaal nog de Cubacrisis.
Maar die lange-afstandswapens zijn juist weggehaald (als mogelijkheid) uit Oekraïne in 2014, als concessie om die kou uit de lucht te halen. En inderdaad, Poetin is bang voor een sterkere NATO. We moeten er alles aan doen om te zorgen dat dat zo blijft. Oekraïne opgeven geeft het signaal: we geven op. Vervolgens komen Moldavië aan de beurt en zal de blik vallen op de Baltische staten. Die ook echt nooit meer Russisch willen zijn.
Oekraïne zou in drie dagen op zijn rug liggen, dacht Poetin. Inmiddels zijn er al honderdduizenden Russische jonge mannen (meestal uit de armere rurale gebieden ver van Moskou) in de worstenmachine verdwenen en Oekraïne staat nog. Er komt een eind aan, niet door het innemen van Oekraïne door Rusland. Er zullen zeker concessies worden gedaan. Maar verlies is daarbij voor Oekraïne geen optie.
Als dat wel zou gebeuren wordt het zaak ook hier te gaan graven.
LikeLike