De media ontwaakten niet allemaal even snel, toen de revolutie hier los ging. Voordat er in Nederland echt voortdurende berichtgeving was, waren wat dagen verstreken. Al Jazeera zat er van het begin af aan bovenop, zij hadden het ook aan zien komen en waren al maanden bezig met berichtgeving over de onrust in Egypte. Hun camera’s stonden gericht op het hart van de opstand. Ondertussen liet de staatstelevisie hier heel andere beelden zien. Terwijl er op AJE en AJA beelden waren van gevechten en volle bruggen, zag je op de staatstelevisie rustige buitenwijken, of bruggen waar op dat moment even niets loos was. AJE gaf ze op een gegeven moment op splitscreen door. Uiteindelijk verlieten sommige journalisten de staatstelevisie, zij konden het niet meer voor zichzelf verantwoorden. De woede van de demonstranten richtte zich op een gegeven moment ook tegen de staatstelevisie direct, men liep van Tahrir naar dit gebouw, niet al te ver van het plein, aan de oevers van de Nijl en eiste het aftreden van de leiding daar. Die kwam er uiteindelijk ook.