4

Tussen de drukte van de laatste dagen in, en het veranderen van schema’s en plannen voor sommigen, vroeg W mij mee te komen en mijn camera niet te vergeten, oplettend lezertje. Op de afdeling Budgeting, waar ik maanden verbleef terwijl ik rondzwierf tussen de werkelementen, stonden A en A klaar, de oudere heren van dit project. Heren inderdaad, altijd keurig in het park. De ene A is Britser dan Brits en koestert warme herinneringen aan zijn studiejaren in Engeland. Ze hadden een cadeautje voor me. Waar die normaal in grote dozen zitten met prachtig papier, was dit cadeautje klein genoeg voor een envelop. Daar zat ook een brief in, speciaal versierd voor de gelegenheid, en ontroerend lief. Daarbij een prachtig rood tasje dat dienst deed als verpakking van een ring. Echt goud, met steentjes, in Irakese stijl. De heren hadden eerst geaarzeld of het wel kon, zo’n ring, en of er in het Westen misschien niet en andere betekenis aan kon worden gegeven, maar ze waageden het er toch maar op. Hij zal me blijvend herinneren aan mijn goede maanden hier en aan deze twee aardige kerels.