Wij hebben hier ons eigen restaurant,oplettend lezertje. Met een chef kok, twee koks plus bediening en keukenhulpen.Zij verzorgen ons drie maal daags met een uitgebreide maaltijd, waarbij altijdiets te kiezen valt. Toetjes doen ze ook, en er is vers fruit. Zeer ongezonddus allemaal, vandaar dat iedereen zich het apezuur loopt op de loopbanden inde gym.Onze lokale medewerkers eten thuis hunontbijtje en diner. Voor de lunch moeten ze iets organiseren. Broodtrommeltjesdoen ze hier niet aan. Dat is een tijdje een probleem geweest, maartegenwoordig komt er iemand langs met een notitieblokje die bestellingenopneemt, naar buiten gaat en ergens in de buurt maaltijden ophaalt. VaakIrakees maar ook wel Italiaans. Fast food, snacks, Iraakse sandwiches, vanalles komt er in grote plastic zakken de compound binnen. Loop je ergens binnenwaar men net luncht, dan wordt je steevast uitgenodigd met de vraag: come eatwith us. Omdat ik dan altijd al geluncht heb sla ik dat dapper af.

Soms komt er echter eten van thuis. Ikzie in een kantoor regelmatig mensen 's morgens beginnen met een genoeglijkgezamenlijk ontbijt, waarvoor de ingrediënten van thuis zijn meegenomen.Vandaag werden daar echter voor de lunch pannen en schalen de trap op gedragen.Ik ben niet nieuwsgierig, maar ik wil dan wel even weten wat er gebrouwen is.Omgekeerd en er achter aan. Uiteraard uitgenodigd, en ik vond eht nu tijd dieuitnodiging ook aan te nemen.Drie grote zalmen lagen gevuld en gebraden op eengrote schaal. Er was een pan met witte en een pan met zoete rijst. Die zoetrijst is een traditioneel gerecht dat niet veel meer gemaakt wordt, maar volgende mensen hier bij vis hoort. Verder nog een zak met verse blaadjes peterselie,mint en nog een kruid, en een salade van tomaten en komkommers. Zeg daar maareens nee tegen. Een paar platte broodpannenkoeken dienden als verpakking voor deheerlijke hapjes. Iedereen die zijn hoofd om de deur stak werd uitgenodigd, duser zaten uiteindelijk twee maal zoveel eters om de kantoor tafel als waar meebegonnen was. Er bleef evengoed nog wel het een en ander over, maar de vis gingvrijwel geheel op. Hij was dan ook heerlijk. Nu heb ik naast mij een bekerstaan met daarin een paar takjes geredde mint en dat onbekende kruid. Eenskijken of we dat aan de praat kunnen  krijgen, ruimte genoeg hier.