Vandaag contact met een lid van een zeer religieuze partij. Het was haar aan te zien door de kleding. Voorheen was ze lid van de Provinciale Raad, nu is ze vice-voorzitter van haar partij (vermoedelijk hier in de regio). Haar religieuze achtergrond weerhoudt haar er niet van zich in te zetten voor vrouwenrechten, het woord emancipatie is niet gevallen, maar daar komt het als alles lukt wel op neer. Ze is lid van een platform dat er voor pleit bij de bevoegde autoriteiten de wetten na te leven die vrouwen rechten geven, om er voor te zorgen dat vrouwen goed onderwijs, goede kansen en een baan kunnen krijgen. Een platform dat pleit voor betere gezondheidszorg en beter onderwijs, en een betere beloning voor degenen die daarin werkzaam zijn, met het oog op een betere toekomst voor de kinderen. Allemaal zeer herkenbaar, allemaal zeer nodig. Hoewel de legal eagles vanmiddag bepleitten dat de vrouwen in Irak meer rechten hebben dan de mannen, of toch in ieder geval even veel. Wellicht op papier, in de praktijk schort er nog van alles aan natuurlijk. Ons programma heeft het niet echt in zijn werkplan om er iets aan te doen, hoewel er van het najaar wellicht wat meer ruimte voor komt. Maar USAID, degene die deze programma's bedenkt, heeft andere contracters die daar wel voor zorgen. Er is de Amerikanen wat aan gelegen om de bevolking van Irak op te stoten in de vaart der volken, oom democratie en gelijkheid te brengen. Dat is mooi.

Maar ook in de VS is de theorie eenvoudiger dan de praktijk. Lees dit stuk over hoe men in de VS om gaat met homoseksualiteit in het leger. En lees mijn commentaar. Gelukkig een commentaar dat door de meeste reageerders wel zo ongeveer gedeeld wordt. Dat is hoopgevend. Nog even en homoseksuele Amerikanen hoeven niet meer naar het buitenland te vertrekken om een volledig bestaan op te bouwen, met alles er op en er aan, inclusief een huwelijk zo ze dat wensen. Maar voorlopig is het nog niet zo ver. Het is te hopen dat Obama ook hier verandering brengt en zijn volk leidt.