Gisteravond, vrijdag, een feestelijke barbecue, met lokale livemuziek, inclusief een polonaise met Papoea hoofdtooi. Ik had het niet willen missen. Vrijwel al het restaurant -en keukenpersoneel was aanwezig, op grote roosters werd gebarbecued wat je had aangegeven. De tafels stond en allemaal onder de bomen. De servetten weer in een prachtige vorm, dit keer een soort bootje, gevouwen. Iedere dag een andere kleur en een ander model. We eten normaalgesproken in een ruimte die naar twee kanten open is en zicht op zee heeft. Daarvoor, een tree lager, het zitgedeelte waar je dag en nacht terecht kunt. De duikers komen vaak van eilanden verderop, vaak komen ze uit Manado, merk ik. Maar in de keuken zijn het mensen die van het eiland komen. Of het dan ook Papoea zijn, valt te bezien. De twee groepen mixen niet. Maar ook aan deze kant alleen maar vriendelijke gezichten, in elke dag een ander kleur T-shirt. Zodra je bordje leeg lijkt, wordt het weggehaald, na keurig toestemming te hebben gevraagd. Iedere dag word je vrolijk begroet, de manager maakt graag een praatje om te vragen hoe het met je gaat.  Het eten is overvloedig, ik heb inmiddels het stadium bereikt dat ik steeds minder ga eten. Al bij het ontbijt is er soep, en rijst en noedels vaak. Er is vers fruit. Er is van ’s morgens vroeg tot ‘s avonds laat thee en koffie beschikbaar. Na ene opmerking tegen een van de dames in de bediening dat ik papaja lekker vind met limoen, komt er regelmatig een gesneden limoentje ongevraagd voorbij. Aan de wandschilderingen en houtsnijwerk, met hoop ik originele beelden. De muziek is op de juiste geluidssterkte, en meestal zeer relaxed. Evergreens, tophits van nu. Tijdens de bbq was er een personeelskoor, een  van de jongens zong zeer verdienstelijk met een band mee.  

Eigenlijk hebben ze er niet zo veel in, zo’n bbq, het hele meubilalr moet versjouwd, er moeten bananenbladen geplukt om de serveertafels te bedekken. En als wij al weer aan een koel drankje zitten, moet alles ook weer terug en schoon. De lichtjes moeten weer tussen de bomen.

De bediening is uitermate vriendelijk, de tafel worden voortdurend bijgehouden, geen vuil bordje krijgt de kans te ontsnappen. Ik maakte eenopmerking over hoe Limone lekker is bij verse papaja, sindsdien krijg ik een gesneden limoentje.

Ria, de manager van deze kant, vraagt iedere dag of alles naar wens is, of je goed gedoken hebt, dat je er moe uitziet (van dat duiken). Men laat iet na om je welkom te voelen.

Iedere dag worden alle gevallen blaadjes geharkt, de terrasjes van onze kamers zandvrij gemaakt. Vandaag stonden er ineens rekken voor de deur, om je spullen te drogen.

Een echtpaar kwam nog voor één dag terug omdat de opvolgende bestemming niet kon tippen aan de onze. Onze new Yorker heeft spijt van zijn liveaboard, hij is ”underwhelmed”  Maar aan de top van de markt zijn schepen met hele spa’s aan boord, en gedekte tafels met lakens tot het dek. Voor elke wens en portemonnee is hier wat te vinden. En dan krijg je die vissen er nog bij ook.