Terwijl u achter de chocolademelk zit of vol in de kerststress, vertrokken wij vanochtend voor de eerste ochtendduik. Wind tegen, zout op de lippen, en dan alles weer op en aan en hup, te water. Op deze plek niet alleen veel zeenaalden, wel een soort of vier, maar ook de ultieme zeenaald: een zeepaardje. Een gele dit keer, met oranje wangetjes. Echt scherp wilde hij dichtbij niet worden, dus ik heb hem gefilmd. En daarna kwam er een klein oranje knikkertje in zicht, een zeer jonge frogfish. Een centimeter schat ik, maar zo knaloranje dat je hem niet kunt missen. 

Het resort zit aardig vol, de freelance gidsen zijn weer gearriveerd. Tweede en derde kerstdag wordt er dan weer veel gewisseld, de gasten die hier oud en nieuw vieren, arriveren. Daar zal ik niet bij zijn. Vandaag als alles mee zit mijn veertigste duik hier. Een persoonlijk record. Morgen niet vergeten in te checken voor mijn terugvlucht. Zucht.

De middagduik brengt meer wind, we zoeken een oppertje. Direct al bij het begin gaat een zeeslang voorbij. Ik heb hem niet gefilmd, ze lijken op elkaar, en voor Thomas was het de eerste hier. Na wat klein spul vind ik hoogstpersoonlijk een ornate pipefish, dubbele punten. Hopelijk nu wel scherp. Na een flinke harige krab sluiten we af met weer een mimic octopus. In de andere groep hebben ze dan al een coconut octopus (klein) en een jonge broadclub cuttlefish achter de rug. Er wandelt ook nog ergens een schelp. Er zingen kerstliedjes in mijn hoofd, Still a Bachs Christmas. Vanavond, ondanks de wind, die hopelijk wat gaat liggen, weer een Black Water Dive. Meer dan drie personen krijgen we ook nu niet bij elkaar. Ik neem mij voor alleen maar te gaan filmen, om in ieder geval iets vast te kunnen leggen dat te determineren valt. Wish me luck!