Geen idee wat jullie deze avond van de eerste zondag van advent deden zo rond een uur of zeven. 

Maar ik zat dus met de gids Texan, die gelukkig hersteld is, achter een walking shark aan. Een paar minuten. In het donker! Deze avond ga ik heel lang niet vergeten.

Aan het eind van wat al een heel goede avondduik op het huisrif was, na twee mooie ochtendduiken, om de ramp van die eerste huisrifduik teniet te doen. Dat is dus goed gelukt.

We zagen nudi’s, featherstars, basketfeatherstars, een trunkvis die mijn masker een kopstoot gaf, een stoffige decorator krab, een lobster, verschillende soorten zee-egels en komkommers. Dan nog een sepia in vol ornaat, een heremietkreeft die wat anemonen meezeulde, een luie tong, dan heb je na een uurtje toch een heel geslaagde duik. Maar de gids, op enige afstand en op stroom tegen werd toch wel heel dwingend met zijn lamp. Zo snel als mijn vinnen mij konden brengen daarheen dus. Een walking shark! Er achteraan! Zijn lamp, mijn lamp, en hij sleurde mij nog niet door het water, maar we gingen wel snel. We hielden de haai dus goed bij, af en toe moest hij uitrusten en konden we hem goed bekijken, met zijn crème vel en zijn roodbruine en zwarte vlekken. De naam was ook duidelijk, hij zwemt en loopt op zijn achter vinnen over de bodem, op het zand. Het zijn kleine haaien. Er zijn er een paar van dit soort, en ik moet nog even achterhalen welke van de twee die er het meest op lijken het was. Maar wat een wereldduik. Alleen die haai was al de moeite van een duik waard geweest. Maar hij kwam als heel grote kers op een taart die al vol slagroom zat, had ik net daarvoor besloten. Na 64 minuten kwamen we juichend boven. De grijns zit nog op mijn gezicht. Fluitend een mand spullen de lange pier afgedragen, waar halverwege een stel aan een feestelijk gedekte tafel bij kaarslicht iets te vieren had.  Na alle spullen gewassen en mezelf gedoucht te hebben naar het restaurant, waar nog volop getafeld werd. Ik heb ze allemaal even laten weten dat ik de walking shark had gezien. Of ze het willen horen of niet. 

Ik ben blij met iedere duik, klein spul van een paar millimeter, honderden vissen in een school, oude bumphead parrotfish, passerende blacktip reefsharks, stroming mee of tegen, matig of goed zicht: ik vind ieder uur onder water welbesteed. Nergens meer gelukkig dan midden in zee. 

En dan nog af en toe zo’n topduik ertussen.