Er zijn filmpjes en foto’s op het internet te vinden onder de titel: You had one job.  Met als teneur: totaal fout gegaan. De kraan naast de wasbak, het afvoerputje op 20 cm boven de vloer. Dingen die eenvoudig goed zouden moeten zijn, zoals de trap voor de deur en niet ernaast. En die dan toch helemaal mislukken. Onoplettendheid, stupiditeit, star de tekening verkeerd lezen of volgen waar eigen initiatief fouten zou voorkomen. Hilarisch

De titel ‘You had one job’ geeft dan aan dat als je je maar echt druk maakt over de jouw opgedragen taak, jouw kernactiviteit, die fouten niet gemaakt hadden moeten worden, de zaken goed hadden moet worden aangepakt.

Ik moest daar de afgelopen dagen aan denken, terwijl ik vandaag, ruim na kerst, weer een aantal kerstkaarten binnenkreeg die wekengeleden, vol plezier en goede wensen door de verzender, soms maker, op de bus weden gedaan. Een paar kaarten zijn al drie keer aangemeld. Maar 24 december kwamen zij niet, 27 december kwam hij helemaal niet, en vandaag waren ze er weer niet bij.

Nu zult u denken: wat kan het schelen? Maar mij kan dat schelen. Het sturen van kaarten is een mooie manier contacten op afstand te onderhouden, oude vriendschappen kracht bij te zetten, harten onder riemen te steken, te groeten op afstand, soms over oceanen.

Ik stuur nog maar de helft van wat ik ooit stuurde, maar een appje, twee dagen voor kerst: voor mijn vrienden, familie en goede kennissen vind ik dat echt wat te mager.

Aanbod genoeg ook, er is een hele industrie rond het sturen van kaarten. En die sturen ook allerlei mooie reclames de ether in, om ons aan te sporen deze gewoonte aan te houden. Want onder druk staat hij wel. Ooit deed Post.nl in de laatste maanden van het jaar zelf nog oproepen in die richting. Ze zijn er volgens mij mee gestopt. Ze kunnen namelijk hun beloftes niet waarmaken, net zomin als het hen dat vorig jaar lukte, en ook het jaar daarvoor.

Klagen heeft geen zin. Niet aangetekend verstuurd? Pech gehad. Iedere andere service of aanbieder zou zichzelf daarmee de das om doen. Voor post.nl geldt dat ook. Er wordt minder post verzonden, men ontslaat full time medewerkers, rekent op oproepkrachten, de service gaat achteruit want te weinig handjes aan de brievenbus. Mensen geven de moed op en zoeken andere wegen, sturen geen echte post meer. Minder inkomsten, minder medewerkers: de race naar het afvoerputje is ingezet.

Inmiddels hebben ze begrepen dat er weer wat meer gerekend moet worden op fulltime medewerkers, maar of het tij nog gekeerd kan worden?

Ik wacht het nog even af, volgend jaar weer een kans om die ene functie goed uit te voeren: het bezorgen van grote hoeveelheden post, tijdig, op het juiste adres, zonder beschadiging. You have one job.